THE DIFFICULT ART OF HAPPINESS, AND THE NIYAMAS OF PATANJALI
Presentation by Korina Kontaxaki, at the Yoga Step by Step by Dr Swami Gitananda Seminars. The presentation is based on the article by Dr Swami Gitananda on happiness. Translation from Greek by Eleni Cosma. 










There is an old Zen story:

There was once someone who was searching for something in the streets. A neighbour saw him and asked:
“What is wrong?’’
He answered, ‘’I have lost my house keys and I am looking for them.’’
The neighbour decided to help him look. After a while, he asked:
‘’Where did you last see your keys?’’
To which the man answered, ‘’I was in my back garden, it probably fell there.’’
The neighbour exclaimed, ‘’Why are we then searching in the streets?’’
And the man replied, ‘’Because here, there is light. In the back garden, it is dark.’’

The same thing happens with happiness. We search in the wrong place because this is where everyone is searching, because this is the seemingly easier place to look.

Let us agree on what happiness is NOT:
-          Happiness is not the constant gratification of the senses. If we base our happiness on this, we will become ill.
-          Happiness is not materialism. Although we may all have experienced the fact that ‘’shopping therapy’’ only ultimately makes us stressed, we still continue to buy things in order to fill the ‘’void’’. Why? Because that is where the light is!
-          Happiness is not our surrender to the emotional, bipolar world. It is a law of nature that the world of emotions has two sides, both opposites. What we feel instantly gives birth to its opposite. Observe what happens in our lives: If our memories were not so selective, we would note that all moments of joy are equal to moments of sadness. This occurs in the three-dimensional world in which we live, in order for disorder to be steady. If we cannot see this, it is because optimists remember only the positives and pessimists only the negatives. The glass is neither half full nor half empty, but half full and half empty!
-          Happiness is not the achievement of our goals. This is the responsibility of the ego is not interested in our happiness. The ego wants the materialisation of its desires. If we (again) did not have selective memories, we would quickly realise that the moment one goal is achieved, the ego is immediately lining up the next one, leaving no time for happiness. The ego will never be happy. It is not the ego’s job to be happy. The ego is a logical businessman. The ego is not interested in happiness the same way the soul is not interested in remaining alive. The soul on the other hand, is condensed peace. So happiness can only be achieved through the soul. Through this we can draw the conclusion that every type of sadness has to do with the ego and the survival instinct. Ananda – bliss, is the nature of the soul.

Therefore for every instance we must choose: Do we want to be happy? Then we must approach the soul. Do we want to achieve our goals? Then we must approach the ego. If we choose the Ego, then we tune ourselves with its three-dimensional, bipolar world. Then happiness and sadness both exist, along with love and hate, intensity and passivity, all of the opposites. If we choose the soul, then we tune ourselves with the transcendental world where there are no opposites, only the centre and there are no emotions only states of being which are permanent, which do not change according to the circumstances, simply because the soul is above the influence of situations (even above the influence of death.)

‘’Happiness exists beyond the Ego. We can begin our search into the mystery of happiness by recognising that the real pursuit of happiness is by its nature opposed to the gratification of sensual appetites.’’ (Dr Swami Gitananda)

In order to be able to process the above, I would like to ask you to find examples in your lives where your senses were gratified to the full, or where you achieved some great goal, and to tell us whether this gave you the happiness you expected. If yes, how… if not, why?

But… how can we approach the soul? We have been given millions of ways of approaching the Ego. In fact, all of our training from the moment we are born is a constant  feeding of the Ego. Otherwise we would not be able to survive in society, even in our material bodies.

The following chart maps out the responsibilities of the Ego and the Soul, so that we can begin to understand the ways in which we can tune ourselves accordingly.

EGO                                                                                     SOUL
Personal goals                                                                                   Transcendental goals
Survival                                                                                                Immortality                                                     
Discrimination                                                                                   Unity with everything
Sadness                                                                                               Bliss
Opposites                                                                                           Center
Feelings                                                                               States
Ida/Pingala                                                                                         Shushumna
Tension/Exhaustion                                                                        Complete relaxation
Selective memory                                                                           Truth
Variable moods                                                                                Steady neutrality
‘’I want’’                                                                                              ‘’I need’’
Tension                                                                                                Relaxation
Feelings/ Body                                                                                  Discipline
            

‘’Only in the deepest states of inner relaxation, of total surrender through self-discipline, does the real transcendent, trans-personal experience begin. Then we KNOW what happiness is.’’ (Dr Swami Gitananda)

Swami Gitananda considers both relaxation and discipline to be vital prerequisites of our connection with the soul. If we study the above chart, we can see that relaxation is a fundamental trait of the soul. This occurs because the soul has no fear of death, and no concern towards achieving goals. The soul therefore has no need for stress. Contrary to this, the Ego must be in constant stress, or else its very existence is threatened.
Furthermore, the soul develops only through discipline, otherwise the senses and the body (representing the Ego) would render themselves out of control, taking over.

What brings us complete relaxation and discipline? The obvious answer amongst any Yoga group, is asanas, pranayama and meditation. This is extremely valid, however there are other methods, besides the practices of Yoga, which relax us and bring us into contact with the soul. Sometimes, it is necessary to prepare our system, particularly if it suffers from a great deal of tension, with something more tangible, before moving to visualisations in relaxation. A walk in nature, barefoot walks, a cold or hot shower, a swim in the sea, dancing, music – all of these are direct ways to relieve stress and then continue with a more specific relaxation technique.

As your second exercise this week, find and share with us the actions which directly relieve stress for you in your lives. Also, find and share the disciplines you have chosen in order to exercise and train the senses/body/emotions. .

An obvious prerequisite in order to achieve deep relaxation and discipline are the yamas and niyamas. The yamas help us prevent the creation of stress, and develop a field of discipline, while the niyamas will endorse our relaxation and discipline. Essentially, the niyamas are a clear and certain path to communication with the soul, and with bliss.

We will explore the niyamas, through examining the ‘’supernatural abilities’’ (sidhi) which evolve once we perfect each of them. (according to the Yoga Sutras of Patanjali)

1.       Saucha (cleanliness) – The perfection of this niyama, brings a feeling of neutrality regarding the body and the bodies of others. You are not afraid of your body, of illness, you do not feel disgust or desire for the bodies of others. => This occurs because the impure physical/mental/emotional layers disperse, and we experience the essence of the inseparable – a quality of the soul (=> bliss)
The more impure our system is (body/mind/emotions), the more we identify ourselves with it. This is how much we feel that we are our bodies, our emotions and our thoughts, and we thus feel separated from the others. When our system is cleansed, only then do the layers that separate us from the others and from the Self, disperse, and we feel unity with everything. The sense of the inseparable activates the thymus gland and the immune system, making the body strong and resistant to illness.
Additionally, when the blood is alkaline, then any form of bacteria or virus cannot survive within us, Remember: the acidic blood is the favourite environment for sickness (particularly cancer). The sense alone of the alkaline blood makes the individual feel less afraid. The absence of fear in turn makes our body alkaline, even if at times our diet or our emotions may turn us ‘’sour’’.  
‘’Sour habits’’: Ignorance, jealousy, fear, useless stress, animal based diet or ‘’dead’’ food, processed food, impure air, FOOD THAT DOES NOT AGREE WITH OUR SYSTEM, BUT WE EAT IT BECAUSE IT IS LABELLED ‘’HEALTHY’’.

2.       Santosha (contentment) – The perfection of this niyama brings BLISS.
This Niyama directly delivers the bliss that we seek, and thus the connection with the soul. Santosha is the ability to be satisfied here and now by little things. This sounds simple, but is not practices by most people, therefore Patnanjali considers it a ‘’supernatural skill’’, simply because man, driven by the ego, has learned to fulfil desires and then proceed to the next ‘’want’’, without leaving the space for gratification. The divine instinct of gratitude is deactivated, and yet it is gratitude which lays the groundworks for more good things to happen.  
3.       Tapas (discipline, and the ability to use the misfortunes of life for our development) – The perfection of this niyama perfects the senses and the body – when the senses and the body do not dominate, then the soul does --- BLISS.  
When we succeed in training ourselves with the difficulties instead of wallowing in despair, then the senses and the body (which, when left untrained, are attracted to the pleasant and repulsed by the unpleasant) are perfected.
4.       Swadiyaya (Self-knowledge) – The perfection of this Niyama brings connection with the soul or God ---BLISS.
The model of the universe (God) is US. If we cannot understand how our complex minds work, we will not be able to understand the soul, which is simply our parallel self, without the kleshas (layers)
How do we know that we are communicating with our soul?
1.       When we love ourselves. Only through love can we see the truth.
2.       We are not hurt by negative criticism, nor are we excited or dependent on positive feedback. Observe those who do not have a clear image of themselves, how disturbed they are with negative criticism and how excited they become with the positive. This is because they expect others to tell them who they are.
3.       The divine instinct of Discrimination is activated=> we do not make mistakes about others or about our lives. We are able to make quick and correct decisions.

5.       Iswara Pranidhana (surrender to the higher) => the perfection of which brings Samandi (connection with God) --- BLISS!

Third home exercise:
Evaluate yourselves according to the Niyamas, through observing the sidhis (supernatural abilities) of each Niyama, and assessing to what extent you posess them.
 



Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΙΓΙΑΜΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΑΝΤΖΑΛΙ

Παρουσίαση της Κορίνας Κονταξάκη στο σεμινάριο Yoga Step by Step by Dr Swami Gitananda. Η παρουσίαση είναι βασισμένη στο κείμενο του Σουάμι Γκιτανάντα για την ευτυχία.











Υπάρχει μια παλιά Ζεν ιστορία: Υπήρχε κάποιος που έψαχνε κάτι στο δρόμο. Ένας γείτονας περνάει και τον βλέπει. Τον ρωτά:
-          τι συμβαίνει;  εκείνος απαντά :
-          έχασα το κλειδί του σπιτιού μου και το ψάχνω
Ο γείτονας προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει και έψαχναν μαζί. Ύστερα από κάμποση ώρα ο γείτονας ρωτά:
-          που είδες το κλειδί σου για τελευταία φορά;
-          Ήμουν στον πίσω κήπο του σπιτιού και μάλλον έπεσε εκεί
-          Και τότε γιατί ψάχνουμε στο δρόμο;;;
-          Γιατί εδώ έχει φως , στον πίσω κήπο δεν έχει…

Το ίδιο γίνεται και με την ευτυχία. Ψάχνουμε στο λάθος μέρος γιατί εκεί ψάχνουν όλοι, έτσι νομίζουμε ότι εκεί είναι το φαινομενικά σωστό μέρος για να τη βρούμε…

Ας συμφωνήσουμε για το τι ΔΕΝ είναι ευτυχία:
-          Ευτυχία δεν είναι η συνεχής ικανοποίηση των αισθήσεων. Αν βασίσουμε την ευτυχία μας σε αυτό θα αρρωστήσουμε.
-          Ευτυχία δεν είναι ο υλισμός. Αν και έχουμε όλοι βιώσει ότι το «shopping therapy» φέρνει τελικά μόνο στρες, συνεχίζουμε να αγοράζουμε άχρηστα πράγματα για να καλύψουμε τα κενά μας. Γιατί; Γιατί ψάχνουμε εκεί που έχει φως αντί εκεί που πρέπει…!
-          Ευτυχία δεν είναι η παράδοση μας στο συναισθηματικό, διπολικό κόσμο. Είναι φυσικός κανόνας ότι ο κόσμος των συναισθημάτων έχει δύο όψεις, τα δύο αντίθετα. Ότι αισθανόμαστε γεννάει ταυτόχρονα και το αντίθετο του. Δείτε τι συμβαίνει στη ζωή μας: Αν δεν είχαμε όλοι επιλεκτική μνήμη, θα παρατηρούσαμε ότι οι στιγμές χαράς , είναι ίσες με τις στιγμές λύπης. Αυτό συμβαίνει στον τρισδιάστατο κόσμο που ζούμε , για να διατηρείται σταθερή η αταξία. Αν δεν το καταλαβαίνουμε , είναι γιατί οι αισιόδοξοι κρατούν τις χαρές και οι απαισιόδοξοι κρατούν μόνο τις λύπες. Το ποτήρι είναι ούτε μισοάδειο ούτε μισογεμάτο. Είναι απλά μισό άδειο και μισό γεμάτο!
-          Ευτυχία δεν είναι η επίτευξη στόχων. Η επίτευξη στόχων είναι ευθύνη του Εγώ. Το εγώ δεν ενδιαφέρεται για την ευτυχία. Το Εγώ θέλει υλοποιούνται οι επιθυμίες. Αν δεν είχαμε (πάλι) επιλεκτική μνήμη, θα ανακαλύπταμε πολύ σύντομα , ότι μόλις ένας στόχος επιτυγχάνεται, το Εγώ μας σχεδιάζει ήδη τον επόμενο , και δεν υπάρχει χρόνος για να είμαστε ευτυχισμένοι. Το εγώ δεν είναι ποτέ χαρούμενο. Δεν είναι η δουλειά του να είναι χαρούμενο. Το εγώ είναι ένας λογικός, στυγνός επιχειρηματίας. Το εγώ δεν ενδιαφέρεται για την ευτυχία, όπως η ψυχή δεν ενδιαφέρεται για τη ζωή. Η Ψυχή από την άλλη, είναι συμπυκνωμένη γαλήνη. Άρα ευτυχία θα πετύχουμε μόνο μέσω της ψυχής. Από αυτό βγαίνει το συμπέρασμα ότι Κάθε είδος θλίψης έχει να κάνει με το εγώ και το ένστικτο επιβίωσης. Απλά γιατί η ευδαιμονία είναι η φύση της ψυχής. (Ananda-bliss)

Για κάθε περίσταση λοιπόν πρέπει να διαλέγουμε: θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι; Τότε θα πρέπει να προσεγγίσουμε την ψυχή. Θέλουμε να πετυχαίνουμε τους στόχους μας; Τότε θα πρέπει να προσεγγίσουμε το Εγώ. Αν επιλέξουμε το Εγώ, τότε συντονιζόμαστε με τον τρισδιάστατο διπολικό κόσμο του. Τότε υπάρχει η χαρά και η λύπη, η αγάπη και το μίσος, η ένταση και η νωθρότητα και όλα τα αντίθετα. Αν επιλέξουμε την ψυχή, τότε συντονιζόμαστε με τον υπερβατικό κόσμο της όπου δεν υπάρχουν αντίθετα, μόνο το κέντρο και δεν υπάρχουν συναισθήματα αλλά στάσεις ζωής που είναι μόνιμες, δεν αλλάζουν με τις καταστάσεις, απλά γιατί η ψυχή είναι πέρα από την επιρροή των καταστάσεων (ακόμα και πέρα από το θάνατο). 

«Η ευτυχία βρίσκεται πέρα από το ατομικό Εγώ. Η ευτυχία είναι από τη φύση της αντίθετη των ορέξεων του Εγώ και των αισθήσεων» Dr Swami Gitananda

Για να μπορέσουμε να βιώσουμε τα παραπάνω θα σας ζητήσω να βρείτε παραδείγματα από τη ζωή σας όπου οι αισθήσεις σας ικανοποιήθηκαν στο μέγιστο ή πετύχατε κάποιο στόχο, και να μας πείτε αν αυτό σας έδωσε την ευτυχία που περιμένατε. Αν ναι πως, αν όχι γιατί.

Πως όμως θα προσεγγίσουμε την ψυχή; Μας έχουν δοθεί χιλιάδες τρόποι να προσεγγίσουμε το Εγώ. Για την ακρίβεια , όλη μας η εκπαίδευση από τη στιγμή που γεννιόμαστε είναι μια συνεχής εκγύμναση του Εγώ. Αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να κρατηθούμε στην κοινωνία, ούτε όμως και στο υλικό μας σώμα.

                   Εγώ                                                                                            Ψυχή
       Προσωπικοί στόχοι                                                                υπερβατικοί στόχοι
                Επιβίωση                                                                                   αθανασία   
           Διαχωρισμός                                                                          ενότητα με όλα  
              Θλίψη                                                                                    ευδαιμονία
               Αντίθετα                                                                                       κέντρο
               Αισθήματα                                                                                  στάσεις
              Ίντα/πίνγκαλα                                                                           σουσούμνα
              Ένταση/ εξάντληση                                                                  πλήρης χαλάρωση
              Επιλεκτική μνήμη                                                                      αλήθεια
             Εναλλασσόμενες διαθέσεις                                                    σταθερή ουδετερότητα 
               «θέλω»                                                                                      «χρειάζομαι»      
             Ένταση                                                                                          χαλάρωση   
             Αισθήσεις/σώμα                                                                          πειθαρχία                      
            

Ο παραπάνω πίνακας συνοψίζει τις ευθύνες του Εγώ και εκείνες της Ψυχής, ώστε να μπορέσουμε  να συντονιστούμε ανάλογα.

«Μόνο στο επίπεδο της βαθιάς , εσωτερικής χαλάρωσης και μόνο μέσα από την πλήρη παράδοση που θα μας οδηγήσει η πειθαρχία, αρχίζει η το υπερβατικό στάδιο της επαφής με την ψυχή. Τότε μόνο γνωρίζουμε πραγματικά την ευδαιμονία.» Σουάμι Γκιτανάντα

Ο Σουάμι Γκιτανάντα θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση για την επαφή με την ψυχή τη χαλάρωση και την πειθαρχία. Αν μελετήσουμε τον παραπάνω πίνακα θα ανακαλύψουμε ότι η χαλάρωση είναι ουσιώδες υλικό της ψυχής. Αυτό συμβαίνει γιατί η ψυχή δεν ανησυχεί για το θάνατο, ούτε για την επίτευξη στόχων. Η ψυχή δεν χρειάζεται να έχει ένταση. Αντίθετα το Εγώ πρέπει να είναι σε ένταση συνεχώς , αλλιώς η ύπαρξη του καταργείται.
Επίσης η ψυχή αναπτύσσεται μόνο μέσω της πειθαρχίας. Αλλιώς οι αισθήσεις και το σώμα (που αντιπροσωπεύουν το Εγώ) καταντούν ανεξέλεγκτα και επικρατούν.

Τι μας φέρνει πλήρη χαλάρωση και πειθαρχία; Η πιο αυτονόητη απάντηση σε μια ομάδα που ασχολείται με τη Γιόγκα είναι οι άσανας και οι πρακτικές πραναγιάμα και διαλογισμού. Αυτό είναι πολύ σωστό, υπάρχουν όμως κι άλλα πράγματα – εκτός των πρακτικών γιόγκα που μας χαλαρώνουν και μας φέρνουν σε επαφή με την ψυχή. Μερικές φορές , είναι απαραίτητο να προετοιμάσουμε το σύστημα αν αυτό έχει πολλή ένταση με κάτι πιο χειροπιαστό , πριν πάμε σε νοητικούς οραματισμούς για χαλάρωση. Μια βόλτα στη φύση, περπάτημα ξυπόλητοι, ένα κρύο ή ζεστό ντους, κολύμπι στη θάλασσα,  χορός , μουσική, είναι άμεσοι τρόποι να απαλλαγούμε από το στρες για να συνεχίσουμε με κάποια συγκεκριμένη τεχνική χαλάρωσης.

Σας δεύτερη άσκηση για το σπίτι, βρείτε και μοιραστείτε μαζί μας τις δράσεις που διώχνουν άμεσα την ένταση στη ζωή σας. Επίσης μοιραστείτε μαζί μας τις πειθαρχίες που έχετε διαλέξει για να προπονείτε τις αισθήσεις /σώμα/ συναισθήματα.

Μια αυτονόητη προϋπόθεση για να πετύχουμε βαθιά χαλάρωση και πειθαρχία είναι η τα γιάμας/νιγιάμας. Τα γιάμας θα μας βοηθήσουμε να μην δημιουργήσουμε ένταση και θα δημιουργήσουν πεδίο πειθαρχίας. Τα νιγιάμας θα επικυρώσουν την χαλάρωση και πειθαρχία μας. Στην ουσία τα νιγιάμας είναι ένας καθαρός και σίγουρος δρόμος προς την επαφή με την ψυχή και την ευδαιμονία.

Θα ερευνήσουμε τα νιγιάμας, ερευνώντας τις «υπερφυσικές ιδιότητες» (sidhi) που εκδηλώνονται όταν τελειοποιήσουμε το καθένα. (Σύμφωνα με τις Γιόγκα Σούτρας του Μαχαρίσι Πατάντζαλι)

Σότσα- καθαρότητα => Η τελειοποίηση του, φέρνει ουδετερότητα για το σώμα και τα σώματα των άλλων. Δεν φοβάσαι το σώμα σου, τις αρρώστιες, δεν σιχαίνεσαι ή επιθυμείς τα σώματα των άλλων. => αυτό γίνεται γιατί τα νοθευμένα σωματικά/νοητικά/συναισθηματικά στρώματα φεύγουν και βιώνουμε την ουσία του αδιαχώριστου=> το αδιαχώριστο είναι ιδιότητα της ψυχής (=> ευδαιμονία)
Όσο πιο ακάθαρτο είναι το σύστημα (σώμα /νους/συναισθήματα), τόσο πιο πολύ ταυτιζόμαστε με αυτό. Τόσο νιώθουμε ότι είμαστε το σώμα , τα αισθήματα μας και οι σκέψεις μας και νιώθουμε ξέχωροι από τους άλλους. Όταν το σύστημα καθαρίσει, τότε τα στρώματα που μας χωρίζουν από τους άλλους και το Εαυτό, φεύγουν και νιώθουμε την ενότητα με όλα. Η αίσθηση του αδιαχώριστου ενεργοποιεί το θύμο αδένα και το ανοσοποιητικό. Έτσι το σώμα είναι δυνατό και δεν αρρωσταίνει.
Επίσης όταν το αίμα είναι αλκαλικό, τότε όποια αρρώστια μπει μέσα μας δεν μπορεί να επιβιώσει. Θυμηθείτε: το όξινο αίμα είναι το αγαπημένο περιβάλλον των ασθενειών (με κυριότερο τον καρκίνο). Η αίσθηση του αλκαλικού αίματος  κάνει το άτομο να μην φοβάται.  Η έλλειψη φόβου , κάνει το σώμα αλκαλικό ακόμα κι αν κάποιες φορές η διατροφή ή τα συναισθήματα μας «ξινίζουν».
Όξινες συνήθειες: ΑΓΝΟΙΑ, ζήλια, φόβος, στρες που δεν χρησιμοποιείται, ζωική, ξαναζεσταμένη ή χθεσινή τροφή, επεξεργασμένη τροφή, κακός αέρας, ΦΑΓΗΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΩΜΕ ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΥΓΙΕΙΝΑ

Σαντοσα- ικανοποίηση => Η τελειοποίηση του φέρνει ευδαιμονία
Αυτό το νιγιάμα φέρνει άμεσα την ευδαιμονία που επιζητάμε , άρα και επαφή με την ψυχή. Σαντόσα είναι η ιδιότητα να ικανοποιούμαστε εδώ και τώρα με μικρά πράγματα. Δεν γίνεται στον περισσότερο κόσμο , και ο Πατάνζαλι το θεωρεί «υπερφυσική ικανότητα», απλά γιατί ο άνθρωπος , καθοδηγούμενος από το Εγώ, έχει μάθει να εκτελεί επιθυμίες και να προχωρά για άλλες, χωρίς να αφήνει χρόνο για την ικανοποίηση. Το Θεϊκό ένστικτο της ευγνωμοσύνης είναι απενεργοποιημένο κι όμως είναι η ευγνωμοσύνη που θα δημιουργήσει το έδαφος για περισσότερα καλά.
Ταπας- πειθαρχία και η ιδιότητα να χρησιμοποιούμε τις δυσφορίες που φέρνει η ζωή, για την εξέλιξη μας.=> η τελειοποίηση του τελειοποιεί τις αισθήσεις και το σώμα => όταν οι αισθήσεις και το σώμα δεν κυριαρχούν , τότε κυριαρχεί η ψυχή => ευδαιμονία.
Όταν καταφέρουμε να εκπαιδευόμαστε με τις δυσκολίες αντί να δυσφορούμε τότε οι αισθήσεις και το σώμα (που όταν είναι ανεκπαίδευτα έλκονται από τα ευχάριστα και απωθούνται από τα δυσάρεστα) τελειοποιούνται απλά γιατί αυτός είναι ο τρόπος να εκπαιδευτούν και να πειθαρχήσουν.  
Σουαντιγιαγια –αυτογνωσία=> η τελειοποίηση της αυτογνωσίας φέρνει επαφή με την ψυχή ή το Θεό=> ευδαιμονία. Η μικρογραφία του σύμπαντος (ΘΕΟΣ) είμαστε ΕΜΕΙΣ. Αν δεν καταλάβουμε πως λειτουργεί το περίπλοκο μυαλό μας, δεν μπορούμε να καταλάβουμε την ψυχή που είναι απλά ο παράλληλος εαυτός μας , χωρίς τα κλέσας (στρώματα).
Πως ξέρουμε ότι γνωρίζουμε έχουμε επαφή με την ψυχή μας;
1. Όταν αγαπάμε τον εαυτό μας. Μόνο μέσω της αγάπης βλέπουμε την αλήθεια.
2. Δεν μας ενοχλούν οι κακές κριτικές, δεν ενθουσιαζόμαστε ή εξαρτόμαστε από τα καλά σχόλια. Δείτε αυτούς που δεν έχουν καθαρή εικόνα για τον εαυτό τους πόσο ενοχλούνται με την κακή κριτική και πόσο ενθουσιάζονται με την καλή. Περιμένουν από τους άλλους να τους πουν ποιοι είναι.
3. Έχει ενεργοποιηθεί  το Θεϊκό ένστικτο της Διάκρισης (discrimination)=> δεν κάνουμε λάθη για τους άλλους ή για τη ζωή μας. Παίρνουμε γρήγορες αποφάσεις.

Ισουαρα πρανιντανα- παράδοση στο ανώτερο => η τελειοποίηση του φέρνει Σαμάντι (ένωση με το Θεό) => ευδαιμονία !

Τρίτη άσκηση για το σπίτι :
Αξιολογήστε τον εαυτό σας σύμφωνα με τα νιγιάμας, παρατηρώντας τα sidhi (υπερφυσικές δυνάμεις) του καθένα και πόσο τα έχετε.

Evaluate yourself on the Niyamas through their sidhi.
 




Η τέχνη της χαλάρωσης, απαραίτητο βήμα για το διαλογισμό (από την Έλενα Αναστασιάδου)

Μια υπέροχη οπτική από την Έλενα Αναστασιάδου που συνοψίζει όλα όσα αναλύουμε και δουλεύουμε τον τελευταίο καιρό με την ομάδα του Yoga Step by Step και Kriya Yoga.
Νομίζω θα βοηθήσει όλη την ομάδα έτσι το δημοσιοποιώ με την άδεια της. 

Elena Anastasiadou

The Art of Relaxation
Four Fold Relaxation

Είμαστε ένα όμορφο κουτί με λαμπερό περιτύλιγμα… το περιτύλιγμα είναι ένα κράμα  από ματαιοδοξίες, φοβίες, προσκολλήσεις, πόθους, επιθυμίες, θλίψη, ενοχές. Από τη μέρα που γεννιόμαστε φορτωνόμαστε ταμπέλες και «όρους αξίας». Οι όροι αξίας είναι επιταγές που παίρνουμε από το περιβάλλον μας για το  πως πρέπει να είμαστε αν θέλουμε να είμαστε αρεστοί, αγαπητοί, επιτυχημένοι.  Οι «όροι αξίας», οι κοινωνικές επιταγές μαζί με τα ζωώδη ένστικτα του κατωτέρου μας εαυτού, μας κρατούν δέσμιους στο υλικό επίπεδο με αποτέλεσμα να χάνουμε το κέντρο μας και την ικανότητα για αυτογνωσία. Χτίζουμε τοίχους και φυλακές και τις βάφουμε με ωραία χρώματα, δουλεύουμε για την ύλη, ζωγραφίζουμε ψευδαισθήσεις, κονταίνουμε τις αναπνοές μας για να μην αισθανόμαστε τον μουχλιασμένο αέρα του κελιού μας… και ολοένα φτιάχνουμε σκέψεις… οι οποίες γίνονται τακτικές και συνεχείς και παίρνουν το σχήμα στροβίλων και έχουν πια δική τους υπόσταση! Τα Chitta Vrittis δημιουργούν σιγά σιγά  Samskaras (συνήθειες), τα οποία δημιουργούν Vasanas (προγραμματισμούς).

Τα vasanas έχουν τεράστια υπόσταση και ο τρόπος να τα ανακαλύψουμε και να καταργήσουμε είναι η αυτοπαρατήρηση και ο διαλογισμός.

Η διαδικασία διερεύνησης του πραγματικού μας εαυτού είναι αυτή που δίνει στον άνθρωπο να τον αγαπήσει, να απαλλαγεί από την «ψεύτικη εικόνα» και να καθαρίσει από όλα αυτά που τον βαραίνουν στο ταξίδι της επιστροφής προς τη δημιουργική μας πηγή. Όταν καταφέρουμε να αποδεσμευτούμε από την σκλαβιά του υλικού κόσμου τότε ανοίγει ο δρόμος προς την πνευματικότητα.

Τα εργαλεία μας για την πνευματικότητα είναι η δράση, η αυτό-παρατήρηση, η αποταύτιση από το «εγώ» του κατώτερου μας εαυτού και ο διαλογισμός.

Αν ο διαλογισμός είναι αδύνατος, εργαζόμαστε με την αυτοπαρατήρηση. Χρησιμοποιούμε τη ζωή όπως λέει η δασκάλα μας, για να πειραματιστούμε και να κάψουμε πεποιθήσεις. Η ζωή είναι για να ζήσουμε τις εμπειρίες που χρειαζόμαστε. Όλο το σύμπαν έχει φτιαχτεί για την εξέλιξη μας. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ευκαιρία αυτή και να εξελιχθούμε, ή να πάρουμε τη ζωή προσωπικά και να αυτοκαταστραφούμε. Δική μας επιλογή !


Τα διαδοχικά στάδια του δρόμου για τον διαλογισμό είναι:

1.   Καθαρισμός/Τακτοποίηση του εξωτερικού μας κόσμου

Ο Κρισναμούρτι λέει ότι πριν τον διαλογισμό πρέπει να τακτοποιήσουμε το «σπίτι μας» (εννοώντας τις σκέψεις του μυαλού μας) … θα έλεγα όμως πριν από αυτή μας την προσπάθειά είναι πολύ σημαντικό να τακτοποιήσουμε τον χώρο που θα διαλογιστούμε και να δημιουργήσουμε ένα όμορφο και ήρεμο περιβάλλον. Για να συνδεθούμε με την ροή της κοσμικής ενέργειας απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και χρόνο απομόνωσης σε ένα ασφαλές περιβάλλον.


2.   Letting down (αφήνω τον υλικό κόσμο)

Να αφήσουμε τις «κοινωνικές επιταγές», τα ζωώδη ένστικτά μας, τις ματαιοδοξίες, τις φοβίες, τις προσκολλήσεις, τους πόθους, τις επιθυμίες, τη θλίψη και ενοχές που μας κρατούν δέσμιους στο υλικό επίπεδο. Να σταματήσουμε να δουλεύουμε για την ύλη και να ξεχνάμε τη ψυχή.

Είναι εύκολο για μας να εγκλωβιστούμε στον φυσικό κόσμο και να πιστέψουμε ότι το μόνο που έχει σημασία είναι αυτό που βλέπουμε. Αυτό κάνουμε αιώνες τώρα. Αγνοούμε ότι το ενεργειακό μας πεδίο επίσης επικοινωνεί με την κοσμική ενέργεια.

Με το να κατανοήσουμε ότι αυτή η επικοινωνία υπάρχει, η επικοινωνία όλων των επιπέδων του αληθινού εαυτού μας με το Σύμπαν, βοηθάμε στην αποκατάσταση της επικοινωνίας αυτής. Και μέσα απ΄ αυτό, βιώνουμε βαθιά μεταμόρφωση σε όλα μας τα επίπεδα, σώμα, νου, πνεύμα και ψυχή.

3.   Giving Up (Απελευθερώνομαι από όλους τους περιορισμούς του Σώματος/Νου/Πνεύματος)

Να απελευθερωθούμε από όλους τους περιορισμούς του σώματος/νου/πνεύματος, από τις ψευδαισθήσεις και από τις σκέψεις (chitta vritti) που διαστρεβλώνουν το αληθινό μας είναι. Οι τακτικές σκέψεις αν δεν κοπούν από τη ρίζα θα δημιουργήσουν αργότερα kleshas τα οποία θα διαμορφώσουν και θα χρωματίσουν τις επιθυμίες μας, τους φόβους και τις προσκολλήσεις μας. Ο Κρισναμούρτι λέει πρέπει να τακτοποιήσουμε το «σπίτι» μας, να έχουμε επίγνωση των σκέψεων και του μυαλού μας. Μόνο έτσι θα κατανοήσουμε τον εαυτό μας και θα καλλιεργήσουμε την συμπόνοια και την αγάπη για τους άλλους.

4.   Giving In (αγαπώ τον εαυτό μου)

Αφού καταφέρουμε να απελευθερωθούμε από το υλικό επίπεδο και από τους φόβους μας τότε πρέπει να αγαπήσουμε βαθιά τον εαυτό μας. Άλλωστε ο διαλογισμός είναι να είμαστε συντροφιά με τον εαυτό μας. Δεν είναι τίποτε άλλο από μια γιορτή με τον εαυτό μας και την απόλαυση της μοναχικότητας μας. Μόνο ένας άνθρωπος που αγαπά τον εαυτό του μπορεί να διαλογίζεται αλλιώς ξεφεύγει συνεχώς από τον αληθινό εαυτό σου.
Για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε βαθιά και αληθινά τον εαυτό μας θα πρέπει να αποτιμήσουμε το επίπεδο της αρνητικής ενέργειας μέσα μας και να περιορίσουμε τον εσωτερικό διάλογο του «Εγώ» όταν κρίνει και αμφιβάλλει.

Αν καταφέρουμε να περιορίσουμε αυτόν τον εσωτερικό αρνητικό διάλογο θα μείνουμε αποσυνδεμένοι με την κοσμική ενέργεια (δημιουργική πηγή) που είναι άφθονη και διαθέσιμη πάντα.  Άλλωστε η ελευθερία και η ευτυχία είναι αποτέλεσμα των σκέψεων μας.

«Άλλαξε τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα και τα πράγματα θα αλλάξουν.» ― Wayne W. Dyer

5.   Giving Over (παράδοση στη δημιουργική πηγή)

Το τελευταίο στάδιο της διαλογιστικής προσπάθειας είναι η παράδοση στο ανώτερο και η σύνδεση με την κοσμική ενέργεια. Η σύνδεση σώματος / νου και πνεύματος με τη δημιουργική μας πηγή. Όσο πιο πολύ διαλογίζεται κάποιος, τόσο περισσότερη κοσμική ενέργεια λαμβάνει-αυτή ενέργεια θα ρέει μέσα σε όλα τα επίπεδα του εαυτού. Αν υπάρχει συνέπεια, ο διαλογισμός μπορεί να σε οδηγήσει σε μεγαλύτερα διαστήματα ΜΗ-ΝΟΥ (χωρίς σκέψεις), όπου κανείς είναι ανοιχτός σε όλη την γνώση του Σύμπαντος. Το στάδιο αυτό είναι «ένας μικρός θάνατος» του φυσικού μας κόσμου και η επανασύνδεση της ψυχής με τη δημιουργική πηγή (φως). Δεν είναι τίποτε άλλο από την κορύφωση της ολοκλήρωσης του ανθρώπου.

Τώρα η δασκάλα μου θα διερωτάται αν αυτά που γράφω είναι γνώση ή βίωμα… είναι λοιπόν ένα κράμα από βίωμα και γνώση… μέχρι σήμερα έχω φτάσει στα τρία η τέσσερα στάδια της διαλογιστικής προσπάθειας… τυχαία καμιά φορά, ενστικτωδώς κάποιες άλλες φορές… πολλές φορές πετάγομαι άτακτα από το ένα στάδιο στο άλλο και η προσπάθεια πέφτει στο κενό…
τώρα που η γνώση έχει τακτοποιηθεί και ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου θα συνεχίσω συνειδητά την διαλογιστική μου προσπάθεια (και τα πειράματα με glitter και πέρλες … μέχρι να καθαρίσει η ροή του νερού).


ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ  https://www.youtube.com/watch?v=cxNDpy4NqtI



Popular / Δημοφιλέστερα

Favourite / Αγαπημένα

Μετά το Χώμα

  Όταν η ψυχή αλάφρωσε από το χώμα Έμεινε σε μια γωνιά με ημίφως Για να ορίσει τι θα κρατήσει.   Αναμνήσεις αναπάντεχες Εμπειρίε...